Leczenie uzdrowiskowe

Polska służba zdrowia to nie tylko leczenie doraźnych przypadłości, pierwsza pomoc czy hospitalizacja w cięższych przypadkach. NFZ refunduje też pobyty w sanatoriach czy szpitalach uzdrowiskowych. Celem jest leczenie długotrwalych chorób, regeneracja i rehabilitacja pacjentów, a także szeroko pojęta profilaktyka. Sieć ośrodków oferujących turnusy zdrowotne jest bardzo rozbudowa. Leczenie może przebiegać na kilka sposobów oraz w placówkach różnego rodzaju.

 

Dla kogo?

Leczenie uzdrowiskowe w ramach NFZ skierowane jest do osób ubezpieczonych, tak dorosłych, jak i dzieci powyżej 3 roku życia, cierpiących na różnego rodzaju choroby przewlekłe lub wymagających rehabilitacji, np. po urazach. Pacjenci muszą być wystarczająco sprawni, by odbyć podróż do sanatorium, korzystać z zabiegów leczniczych oraz być samodzielni i zdolni do samoobsługi - nie dotyczy to dzieci do 6 roku życia, które przyjeżdzają razem z opiekunem.
Terapie tego typu opierają się na walorach klimatycznych – miejscowości, w których ulokowane są sanatoria, zwykle mają status uzdrowiskowych. W leczeniu stosowane są bogactwa naturalne (wody mineralne, borowiny, sole) i czynniki fizyczne (hydroterapia, fizykoterapia, gimnastyka). To też dłuższy, skoncentrowany na dbaniu o siebie, odpoczynek od codziennych zobowiązań i pracy.

 

Jak otrzymać skierowanie?

Odpowiednie skierowanie lub zaświadczenie o braku przeciwwskazań do leczenia wystawia choremu lekarz prowadzący. Wniosek ten, wraz z kompletem aktualnych badań, przesłać należy do oddziału funduszu właściwego dla miejsca zamieszkania pacjenta. W ciągu 30 dni od daty wpłynięcia powinien zostać rozpatrzony. W przypadku odpowiedzi pozytywnej wnioskujący zostaje wpisany na listę oczekujących na leczenie. Czas oczekiwania zależny jest od oddziału NFZ oraz rodzaju ośrodka, np. dorośli czekają na wyjazd do sanatorium uzdrowiskowego od 9 (fundusz podkarpacki) do nawet 24 miesięcy (mazowiecki). Krócej czeka się na przyjęcie przez szpital uzdrowiskowy – 3 do 5 miesięcy.   Status skierowania można sprawdzić na stronie: www.skierowania.nfz.gov.pl.
Pacjent przed rozpoczęciem turnusu (min. 2 tygodnie wcześniej) otrzymuje pismo powiadamiające o nazwie i adresie zakładu lecznictwa, dacie rozpoczęcia i zakończenia turnusu.
Wniosek o leczenie uzdrowiskowe powinno się składać nie częściej niż raz na 18 miesięcy.

Rodzaje placówek uzdrowiskowych

Szpitale i sanatoria uzdrowiskowe dzielą się na te, w których przyjmuje się osoby dorosłe oraz te, które leczą dzieci.

 

• Szpitale uzdrowiskowe – kieruje się do nich pacjentów, których schorzenia wymagają intensywnej terapii. Często jest to kontynuacja leczenia szpitalnego. Przyznawane na wniosek wydany przez poradnię specjalistyczną lub oddział szpitalny. NFZ pokrywa całość kosztów (zabiegi, opieka medyczna, zakwaterowanie i wyżywienie). Na czas leczenia uzdrowiskowego szpitalnego osoby aktywne zawodowo otrzymują zwolnienie lekarskie.

 

• Sanatoria uzdrowiskowe – przeznaczone dla przewlekle chorych, których stan nie wymaga leczenia w szpitalu uzdrowiskowym. Przyznawane na wniosek specjalisty lub lekarz POZ.  NFZ w całości refunduje pobyt dziecka, pacjenci dorośli dopłacają do zakwaterowania i wyżywienia. Osoby pracujące przebywają w uzdrowisku w ramach urlopu wypoczynkowego.

 

• Uzdrowiskowa opieka ambulatoryjna – NFZ refunduje opiekę medyczną i zabiegi, o resztę pacjent musi zadbać we własnym zakresie. Osoba pracująca, a chcąca się leczyć w tym trybie, także musi skorzystać z urlopu.

 

NFZ nie zwraca kosztów dojazdu, poza tym w miejscowościach uzdrowiskowych należy uiścić opłatę klimatyczną. 

Uzdrowiska oferują również pobyty komercyjne, pełnopłatne – nie wymagają one skierowań.

 

Szczegółowe informacje na temat leczenia uzdrowiskowego podają Narodowy Fundusz Zdrowia oraz Ministerstwo Zdrowia.

Baza uzdrowisk dostępna jest chociażby na stronie www.sanatoria.org.pl.

 

KB